Zespół Szkoła Podstawowa i Przedszkole Samorządowe z Oddziałem Integracyjnym w Kaszczorze

 

Nawigacja

Godziny dostępności

  • INFORMACJA DLA RODZICÓW

    INFORMACJA DLA RODZICÓW

     Szanowni Rodzice!

    W związku z  rosnącym zagrożeniem życia i zdrowia dzieci i młodzieży, wynikającym z coraz powszechniejszej dostępności do substancji o działaniu psychoaktywnym, potocznie nazywanych „dopalaczami” pragniemy zwrócić uwagę na ten problem. Dodatkowe informacje na ten temat mogą Państwo uzyskać na następujących stronach internetowych:

    www.kbpn.gov.pl/portal?id=112271

                          www.dopalaczeinfo.pl

  • 71 rocznica napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę.

    71 rocznica napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę.

    1 września 1939 roku nad ranem, siły zbrojne Niemiec hitlerowskich rozpoczęły działania wojenne. O 4.30 zbombardowano Wieluń, a o 4.45 padły pierwsze strzały na placówkę polską na Westerplatte z pancernika „Schleswig-Holstein”, który parę dni wcześniej zawinął do portu gdańskiego. Jednocześnie, wojska niemieckie przekroczyły granicę Polski na całej długości. Niemieckie lotnictwo intensywnie bombardowało polskie miasta.
    Prezydent Mościcki wydał odezwę do obywateli Rzeczypospolitej, w której stwierdził podjęcie przez Niemcy agresji wobec Polaków oraz zwrócił się do obywateli z apelem o obronę wolności i niepodległości.
    Napaść na Polskę stała się przedmiotem gorączkowej wymiany zdań między stolicami głównych państw europejskich. Wieczorem Anglia i Francja wystosowały do Berlina noty,w których zdecydowanie żądały od Niemiec hitlerowskich zaprzestania agresji i wycofania wojsk z terytorium Polski.
    Położenie Polski ulega pogorszeniu. W wyniku działań niemieckich front podzielił się na cztery ogromne pola bitwy: północną, pomorską, południową i zachodnią.
    W nocy z 4 na 5 września rozpoczęto ewakuację rządu i instytucji państwowych oraz złota z Banku Polskiego z Warszawy. Gen. Walerian Czuma otrzymał rozkaz obrony stolicy przed zmierzającymi w jej kierunku wojskami pancernymi nieprzyjaciela. Komisarzem Cywilnej Obrony Warszawy został prezydent miasta Stefan Starzyński. Wódz naczelny przeniósł się do Brześcia.
    W 71 rocznicę tamtych wydarzeń w naszej szkole również wspominać będziemy tamte, tragiczne dla społeczeństwa polskiego, chwile.
    Młodzież zapali znicz pod tablicą upamiętniającą ofiary II wojny światowej.
    rf.

  • W 600 rocznicę zwycięstwa pod Grunwaldem

    W 600 rocznicę zwycięstwa pod Grunwaldem

    Spór o Żmudź, przyznaną Krzyżakom przez króla czeskiego Wacława Luksemburczyka, do którego zwrócono się o rozsądzenie sprawy, był wstpem do wojny, do której przygotowywano się już od 1409 roku. Pod Grunwaldem, a raczej na polach wsi Grunwald, Łodwigowo i Stębark, stanęły naprzeciw siebie armia polska i wojska zakonne. Bitwa stoczona 15 lipca 1410 roku, jedna z największzych bitew średniowiecza, skończyła się zwycięstwem Polaków i Litwinów. Zwycięstwo to nie zostało w pełni wykorzystane. Nie zdobyto Malborka i nie utrzymano wszystkich zdobytych zamków. Kulminacyjnym momentem okazał się sobór w Konstancji, na którym Polacy przedstawili ówczesnej opini społecznej rzeczywisty obraz wojny. Paweł Włodkowic, rektor uniwersytetu krakowskiego wystąpił przeciwko średniowiecznej idei krucjat, uzasadniając stosowanie przemocy w nawracaniu na wiarę chrześcijańską, jako  złą, podważając tym samym rację bytu samego Zakonu Krzyżackiego.

    W rocznicę przekroczenia granicy polsko - krzyżackiej, 9 lipca 2010 roku pracownicy i uczniowie naszej szkoły na czele z dyrektorem odwiedzili pola grunwaldzkie i zapalili znicze pod pomnikiem, upamiętniającym zwycięstowo Polaków nad Zakonem Krzyżackim, wcześniej poznając historię unii mędzy narodem polskim i litewskim na zamku księcia Witolda w  Trokach. W 600 rocznicę grunwaldzkiego zwycięstwa nie zabrakło nas tam, gdzie tworzła się historia narodu polskiego, naszego narodu.

  • 71 rocznica napaści ZSRR na Polskę

    71 rocznica napaści ZSRR na Polskę

    Dnia 17 września 1939 roku będącą w stanie wojny z III Rzeszą Polskę atakuje drugi z sąsiadów - Związek Radziecki, łamiąc tym samym podpisane wcześniej umowy międzynarodowe. Wykonało się to, co zostało ustalone przez ministrów ZSRR i Niemiec dnia 23 sierpnia 1939 roku w Pakcie o nieagresji Ribbentrop – Mołotow. Tajny protokół dodatkowy do tegoż paktu zakładał wystąpienie Związku Radzieckiego przeciw Polsce, gdyby III Rzesza znajdowała się z nią w stanie wojny. Napaść zbrojna ze strony Sowietów była realizacją tego postanowienia. Rzec można, iż dokonano wtedy kolejnego rozbioru Polski, co często podkreślają historycy.
    Oficjalnym pretekstem agresji Sowietów były zamieszczone w nocie dyplomatycznej jakże błędne oświadczenia o rozpadzie państwa polskiego, ucieczce rządu oraz o ochronie mienia i życia Ukraińców i Białorusinów, którzy zamieszkiwali wschodnie tereny Rzeczpospolitej.
    Po otrzymaniu wiadomości o przekroczeniu granicy przez Armię Czerwoną rząd opuścił kraj. Z Kosowa zostało nadane orędzie prezydenta Ignacego Mościckiego do narodu, w którym określił działania wojskowe ZSRR jako akt agresji. Powiedział: ,, …Nasz sąsiad wschodni najechał na nasze ziemie gwałcąc obowiązujące umowy i odwieczne zasady moralne…’’
    Wkroczenie Armii Czerwonej na wschodnie tereny kraju przesądziły o jego losach, gdyż do walki z agresorem stanęły nieliczne oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza. Obrona Polski została złamana, co przyspieszyło klęskę kampanii wrześniowej.
    Dlatego też pamięć o wydarzeniach sprzed siedemdziesięciu lat ma ogromne znaczenie dla ludzi w Polsce i na świecie. Jest to jedna z istotniejszych dat w historii najnowszej kraju.


    Julita Skorupińska
    Studentka Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego

  • Bajka o Ciepłym i Puchatym

    Bajka o Ciepłym i Puchatym

      

    Bajka o Ciepłym i Puchatym

    W pewnym mieście wszyscy byli zdrowi i szczęśliwi. Każdy z jego mieszkańców, kiedy się urodził, dostawał woreczek z Ciepłym i Puchatym, które miało to do siebie, że im więcej rozdawało się go innym, tym więcej przybywało. Dlatego wszyscy swobodnie obdarowywali się nawzajem Ciepłym i Puchatym wiedząc, że nigdy go nie zabraknie.

                Matki dawały Ciepłe i Puchate dzieciom, kiedy wracały do domu; żony i mężowie wręczali je sobie na powitanie, po powrocie z pracy, przed snem; nauczyciele rozdawali w szkole, sąsiedzi na ulicy i w sklepie, znajomi przy każdym spotkaniu; nawet groźny szef w pracy nierzadko sięgał do swojego woreczka z Ciepłym i Puchatym. Jak już mówiłem, nikt tam nie chorował i nie umierał, a szczęście i radość mieszkały we wszystkich rodzinach.

                Pewnego dnia do miasta sprowadziła się zła czarownica, która żyła ze sprzedaży ludziom leków i zaklęć przeciw różnym chorobom i nieszczęściom. Szybko zrozumiała, że nic tu nie zarobi, więc postanowiła działać. Poszła do jednej młodej kobiety i w najgłębszej tajemnicy powiedziała jej, żeby nie szafowała zbytnio Ciepłym i Puchatym, bo się skończy, i żeby uprzedziła o tym swoich bliskich.

                Kobieta schowała swój woreczek na dno szafy i do tego samego namówiła męża i dzieci. Stopniowo wiadomość rozeszła się po całym mieście, ludzie poukrywali Ciepłe i Puchate, gdzie kto mógł. Wkrótce zaczęły się tam szerzyć choroby i nieszczęścia, coraz więcej ludzi zaczęło umierać.

                Czarownica z początku cieszyła się bardzo: drzwi jej domu na dalekim przedmieściu nie zamykały się. Lecz wkrótce wyszło na jaw, że jej specyfiki nie pomagają i ludzie przychodzili coraz rzadziej. Zaczęła więc sprzedawać Zimne i Kolczaste, co trochę pomagało, bo przecież był to – wprawdzie nie najlepszy – ale zawsze jakiś kontakt. Już nie umierali tak szybko, jednak ich życie toczyło się wśród chorób i nieszczęść.

                I byłoby tak może i do dziś, gdyby do miasta nie przyjechała pewna kobieta, która nie znała argumentów czarownicy. Zgodnie ze swoimi zwyczajami zaczęła całymi garściami obdzielać Ciepłym i Puchatym dzieci i sąsiadów. Z początku ludzie dziwili się i nawet nie bardzo chcieli przyjmować – bali się, że będą musieli oddać. Ale ktoby tam upilnował dzieci! Brały, cieszyły się i kiedyś jedno z drugim powyciągały ze schowków swoje woreczki i znów jak dawniej zaczęły rozdawać.

                Jeszcze nie wiemy, czym się skończyła ta bajka. Jak będzie dalej zależy od Ciebie. 

                      Ani się obejrzymy, a za oknami pojawi się wiosna. Czas więc zrobić wiosenne porządki i znaleźć ukryte skarby, coś Ciepłego i Puchatego i obdarować nim świat - zacznijmy od uśmiechu.

           Chcę przeprosić za każde zimne i kolczaste, które wysłałem w świat oraz podziękować  za wszelkie ciepłe i puchate, które do mnie trafiło!  Teraz ja przekazuję je Tobie, a Ty.......  podaj dalej.  

                                                                                                                                                           Robert Szwed                    

    źródło gazetka studencka ''Uzetka"

strona: