Maluchy idą do przedszkola, czasem z radością, często z niepokojem, który dzielą z rodzicami. To bardzo trudny i ważny moment dla obu stron. Dziecko robi pierwsze kroki w stronę samodzielności.
Przedszkole to pierwsze przyjaźnie i pierwsze konflikty, to często też pierwsze kontakty z obcymi ludźmi w miejscu, gdzie reguły i zasady są z konieczności inne niż w domu.

KŁOPOTY ADAPTACYJNE DZIECI:

1. Słabo ukształtowany system własnego „Ja” – dziecko jest mocno uzależnione emocjonalnie od osób najbliższych. Oderwanie od nich budzi strach. Nie wie, że wsparcia mogą udzielić osoby trzecie.

2. Ma jeszcze sporo kłopotów w słownym porozumieniu się – w domu wszyscy rozumieją jego słowa, gesty, mimikę. W przedszkolu pani mówi inaczej, inaczej się uśmiecha i gestykuluje. Dziecko ma kłopoty z przekazaniem tego, co jest ważne.

3. W zakresie samoobsługi dziecko uzależnione jest od dorosłego – nie potrafi skorzystać z obcej łazienki, nie umie samodzielnie się rozebrać ani ubrać. Ma opory, aby powiedzieć obcej pani o potrzebach fizjologicznych.

4. Słaba orientacja w przestrzeni i w upływie czasu powoduje uczucie lęku, który blokuje chęć poznania nowych rzeczy. Dziecko jest skupione na swoich emocjach i nie zwraca uwagi na otoczenie. Dla niego czas spędzony w przedszkolu ma inny wymiar.

CO ROBIĆ, ŻEBY DZIECKO NAUCZYŁO SIĘ ROZSTAWAĆ Z NAMI,
A JEDNOCZEŚNIE ŻEBYŚMY NIE MIELI WOBEC NIEGO POCZUCIA WINY?

1. Zanim ostatecznie pożegnamy się z dzieckiem, poświęćmy mu trochę czasu i przygotujmy je do rozstania. Możemy to zrobić wieczorem, w drodze do przedszkola lub porozmawiać z nim w szatni.

2. Ustalmy, ile czasu możemy poświęcić dziecku, żeby nie spóźnić się do pracy i powiedzmy mu np. „mam dla ciebie całe 15 min., będę z tobą cały ten czas”.

3. Ponieważ dziecko boi się, czy w ogóle kiedykolwiek się zobaczycie i czy nadal będziecie je kochać, pomogą mu następujące zdania „bardzo cię kocham”, „będę stale myśleć o tobie".

4. Nie oczekuj od dziecka, że po 10 min. rozmowy uśmiechnie się i pomacha na do widzenia. Chociaż może tak się stać. Tak czy inaczej decyzja, że wychodzimy musi należeć do nas.

5. Jeśli musimy już wyjść, nie przedłużajmy męki rozstania. Wstańmy i wyjdźmy (czasem trzeba zatkać uszy). Dzieckiem na pewno się ktoś zajmie, przytuli je, pocieszy i zachęci do ciekawej zabawy.

10 PORAD DLA RODZICÓW:

1. W pierwszym okresie dobrze jest odebrać dziecko wcześniej, ponieważ czas przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi.1.

2. Nie okłamuj dziecka, że przyjdziemy po niego wcześniej, bo będzie nieszczęśliwe gdy nas nie będzie.

3. Nie straszmy dziecka przedszkolem.

4. Przyzwyczajajmy je do spożywania urozmaiconych potraw.

5. Uczmy dziecko samoobsługi (samodzielnego jedzenia, załatwiania potrzeb fizjologicznych, mycia się, ubierania i rozbierania).

6. Stosuj krótkie pożegnania. Kiedy je przedłużasz dziecko dłużej cierpi.

7. Przygotuj dziecku wygodny ubiór do przedszkola.

8. Bądź konsekwentny w przestrzeganiu zawartych umów i zasad.

9. Nieustannie zapewniaj go o swojej miłości.

OCZEKIWANIA WOBEC RODZICÓW

RODZICE POWINNI:

1. Wspierać dziecko w procesie przystosowania do nowego środowiska.
2. Kształcić emocjonalny, pozytywny stosunek do przedszkola.
3. Stawiać wymagania wobec dziecka.
4. Rezygnować z nadopiekuńczości.
5. Uczyć nawiązywania kontaktów interpersonalnych z osobami trzecimi.
6. Współpracować z nauczycielem i przedszkolem.

RSS | Kontakt | Mapa strony